ചരണം 3:
സ്വസ്തിഭവതുതവാദ്യവയമപി
ചിത്തശോകവിഹീനരായിഹ
പത്തനേകദിചിദ്ദിനാനി
വസിച്ചുപോകയഥാസുഖം

ശ്ലോകം:
മാനിതോമരവരേണപാണ്ഡവഃ
കാനിചിൽഖലുദിനാനിതൽപുരേ
ശ്രീനിവാസചരണാംബുജംസ്മരൻ
മാനിനാമപിവരോവസൽസുഖം
 

ആമന്ത്ര്യയാതേപരമേശപാർഷദേ
ധാമപ്രപദ്യാഥപിതുഃകുരൂദ്വഹഃ
ജയേതിജീവേതിസുരൈരഭിഷിടുതോ
ജഗാദവാചംപ്രണതോർജ്ജുനോഹരിം

പല്ലവി:
ശ്രൃണുവചോമേതാത
ശ്രൃണുവചോമേ

ചരണം 1:
അമരപുംഗവസുരവിരോധി-
നിവാതകവചാദികളെയൊക്കയും
സമരസീമനിയമപുരത്തി-
ലയച്ചുഞാനതവകരുണയാ

ചരണം 2:
കാലകേയമുഖാസുരാനപി
കാലഗേഹാതിഥികളാക്കിഞാൻ
ബാലചന്ദ്രാഭരണകിങ്കര-
ബാഹുബലമവലംബ്യസഹസാ

അവസാനരംഗവും ധനാശിയും.

ചരണം 3:
ഭൂവനമിതിൽകീർത്തിരിയം
ഭുരിതരാംലസതുചിരം
വിജയസഖേവിഹരസുഖം
നിജസഹജൈരവഭുവനം

പല്ലവി:
ഖിന്നതവന്നിടായ്‌വാ-
നെന്നെയനുഗ്രഹിക്കേണം

ചരണം 2:
ദൈന്യംകൂടാതെഞാൻ
ദൈത്യനെവെന്നതുസഹസാ
നിന്നുടെകൈയൂക്കാലേ
യെന്നതിനാലിന്നധികം
ധന്യോഹംതവകൃപയാ
മാന്യവിഭോകിംബഹുനാ

ഹത്വായുദ്ധേകാലകേയംസസൈന്യം
പ്രാപ്തുംപാർശ്വംപാകശത്രോഃസസൂതം
ബദ്ധശ്രദ്ധംഗാഢമാശ്ളിഷ്ട്യദോർഭ്യാം
പ്രീത്യാപ്രോചേപാണ്ഡുസൂനുംസനന്ദീ

പല്ലവി:
അമിതപരാക്രമസുമതേ!
പുണ്യനിധേഭൂമിപതേ

ചരണം 1:
സ്വാമിസമീപേതരസാ
യാമിശുഭംഭവതുതവ

കഴിഞ്ഞ് രംഗത്തിൽ നന്ദികേശ്വരന്റെ സഹായത്തോടെ കാലകേയനെവധിച്ച അർജ്ജുനൻ, നന്ദികേശ്വരനോട് നന്ദി പറയുന്നു.

ചരണം 6:
വീരനെങ്കിലമർചെയ്‌വതിനിടയിൽ
വചനകൗശലമെന്തിനായിന്നുതേ
വീരവാദംപറഞ്ഞീടുകകൊണ്ടയി
വിജയമമ്പൊടുവരികയില്ലിഹന്നൂനം

ചരണം 5:
ദാനവാടവിദഹിപ്പതിന്നുദവ-
ദഹനസന്നിഭനഹമവേഹിദുരാത്മൻ
മാനങ്കൊണ്ടുസമരത്തിൽനിന്നെപ്പൊലെ
മായകൊണ്ടുമറഞ്ഞുപോകയുമില്ല