പല്ലവി:

കാര്യം ഭവാന്‍ ചൊന്നതെന്നാലുമിപ്പോള്‍
ആര്യ മമ മൊഴി കേട്ടാലും

അനുപല്ലവി:

പുരുഷയത്നംകൂടാതെ ഭൂമിയിലേവന്‍ ദൈവ
കാരുണ്യം കൊണ്ടുതന്നെ കാര്യം സാധിച്ചിട്ടുള്ളു

കുടിലന്മാരോടു വ്യാജം കൂടാതെ കണ്ടുതന്നെ
കേടറ്റ സത്യംകൊണ്ടു കൂടുമോ കുരുവീര

തൈലത്തില്‍ കത്തുമഗ്നി സലിലംകൊണ്ടെന്നപോലെ
ജ്വലിക്കുമേറ്റവും ദുഷ്ടജനങ്ങള്‍ ശാന്തതകൊണ്ടു

ഒന്നല്ല രണ്ടല്ലവര്‍ ഓരോരപരാധങ്ങള്‍
അന്നന്നു ചെയ്തീടുമ്പോള്‍ ആരാനും സഹിക്കുമോ

ഇനിയും ക്ഷമിക്ക എന്നതീടേറും ഭാവാനെങ്കില്‍
കനിവോടെ കേള്‍ക്കമേലില്‍ കാടേ ഗതിനമുക്കു

ഭീമസേനമതിഭീഷണരോഷം
ഭൂരിസാമഭിരശീശമദാര്യഃ
തത്ര ശക്രതനയോപി മഹാത്മാ
മിത്രപൌത്രമഭിവന്ദ്യ ബഭാഷേ

പോരും നീ ചൊന്നതും പോരായ്മ വന്നതും
പോരുമെനിക്കിനിമേൽ