സാധു സാധു മഹാമതേ മാരുതേ

ചിത്രമേവം വിചിത്രം ചരിത്രം

ഈയവസ്ഥ രാമനോടറിയിപ്പാന്‍

മോദമോടിനി നാം നടകൊള്‍ക

തദനു ബത ഹനൂമാന്‍ ലങ്കയെ ചുട്ടഴിച്ചു

ജലനിധിയുടെ മദ്ധ്യേ ചാടിയഗ്നിംകെടുത്തു

പവനതുലിതവേഗാല്‍ പാവനന്‍ തല്‍ക്ഷണേന

കപിവരരൊടിവണ്ണം ചൊല്ലിനാന്‍ വൃത്തമേവം

 

അംഗദ കനകാംഗദവീര

ജാംബവന്‍ വിധിനന്ദന സുമതേ

ഇമ്മലയില്‍നിന്നു ചാടി ഞാനും

സന്മതേ ലങ്കയില്‍ പുക്കശേഷം

നന്മണി സീത തന്റെ സവിധേ

നന്മരം ശിംശപം തന്മേലേറി

ചിന്തപൂണ്ടു വസിക്കുന്ന നേരത്തു

പങ്‌ക്തികണ്‌ഠണ്‍ വൈദേഹി തന്നുടെ

അന്തികേവന്നനേകമുരച്ചതില്‍

നിസ്‌തുലഹസ്‌ത ബലവാനാം പ്രഹസ്‌ത കേള്‍

ഹസ്‌തീന്ദ്രസമവീര്യ നിസ്‌തുലകായ

മര്‍ക്കടകീടത്തെ ഇക്ഷണം വാലില്‍

വസ്‌ത്രം ചുറ്റി തീ കൊളുത്തുക ചെറ്റുംവൈകാതെ

തിരശ്ശീല

പങ്‌ക്തികണ്‌ഠ കേളെടാ നീ ബന്ധുരമെന്‍ വചനത്തെ

ചിന്തതെളിവോടുതന്നെ ഉരചെയ്‌തീടാം

 

 

യുദ്ധഭൂമിയില്‍ നിന്നുടെ പുത്രനെ ഹനിച്ചവന്‍ ഞാന്‍ 

ഇത്രലോക്യവാസികളാം വില്ലാളികള്‍ക്കു

പരമഗുരുവായ രാമചന്ദ്രന്‍ തന്നുടയ ദൂതനഹം

ഖരാദിയെ കൊന്ന വീരന്റെ

നിന്നുടെ സഹജയായ നക്തഞ്ചരനാരിതന്നെ

കൃത്തനാസാകുചയാക്കിച്ചെയ്‌ത വീരന്റെ

 

 

കേളെടായെന്‍ ബാഹുവീര്യം മല്‌ക്കരതാഡനത്തിങ്കല്‍

നില്‌ക്കയില്ലമേരുപോലും ലങ്കയോ പിന്നെ

 

വിഭീഷണന്‍ ചൊന്നതു കേട്ടനേരം

സഭാന്തരാളെ ദശകണ്‌ഠനാരാല്‍

വിഭിന്നലോകശ്രുതിശബ്‌ദമോടി-

ങ്ങഭീതമിത്ഥം ഹനുമന്തമൂചേ

ലങ്കയില്‍ വന്നേവം ചിത്തേ ശങ്കിയാതെ എന്നുടയ

കിങ്കരാദികളെകൊന്നതെന്തു മര്‍ക്കടമൂഢ

 

ഹന്ത രാവണനാകും ഞാന്‍ വൈരി രാവണനെന്നതും

കിന്തുനി അറിയായ്‌കയോ ഏവം ചെയ്‌തു രേ രേ

ജിവ ചിരമേവ മമ സൂനോ

വീരരാവണി മനോഹരസുസൗമ്യ

പ്ലവഗനെയിഹൈവ കൊല ചെയ്യേണമല്ലോ

ഇന്ദ്രവിജയിന്‍ മമ തനൂജ

 

തദനു ബത ഹനുമാനസ്‌ത്രബന്ധത്തെയേറ്റും

രണധരണിയില്‍ വീണു യാതുധാനാസ്‌തദാനിം

കപിവരനെയെടുത്തിട്ടക്ഷണം യാതരായി

ദശമുഖനികടം പ്രാപ്യാശു തല്‍സൂനുരൂപേ

 

 

ദശകണ്‌ഠ ജയ ജയ മഹാത്മന്‍

ത്രൈലോക്യനാഥ ജയ ഭീമബലരാശേ

മന്നവ വിരഞ്ഞു ഞാനധുനാ

അങ്ങുചെന്നു കപിവീരനെ ഇദാനിം

മാന്യഗുണ ബന്ധിച്ച കൊണ്ടുപോന്നല്ലോ

മനസിമദമോടും നീ പരിചോടടല്‍ ചെയ്‌വതു

മതിയാക്കിടുവന്‍ നിനക്കധികം

മദമുള്ളതു രജനിചരപുംഗവ തനയ മേഘനാദ

 

 

ബന്ധനം - തിരശ്ശീല

ഇത്ഥം പറഞ്ഞു വിരവോടഥ മേഘനാദന്‍

ഗത്വാ തതോ ബലനിധിം ഹനുമന്തമേവം

ക്രുദ്ധസ്സഹോദരമഹോ നിഹനിച്ച നിന്നെ

അദ്ധാ ഹനിപ്പനിതിചൊല്ലിയണഞ്ഞു വേഗാല്‍

 

വിരവില്‍ വരിക പോരിനായി കപേ

വിരവില്‍ വരിക പോരിനായി

വിരവില്‍ വരിക പോരിന്നരികിലണയും നിന്റെ

മകുടം പൊടിപെടവേ ഝടിതിയടല്‍പൊരുവന്‍

ഇന്ദ്രനേയും ജയിച്ചോരു ഞാനിഹ

നന്ദിയോടെ വസിക്കില്‍ നീയെന്തു

മന്നവ കോപത്തെ ചെയ്യുന്നതെന്തിനു

ഇന്നിവനെ വധിപ്പാന്‍ ഞാന്‍ പോരുമേ

മര്‍ക്കടത്തിനെ ബന്ധിച്ചു ഞാന്‍ നിന്റെ മുമ്പിലാക്കീടുവന്‍

എത്രയെങ്കിലും മര്‍ക്കടനാമിവന്‍

ശത്രുവോ നമുക്കെന്നുടെ താത കേള്‍

ശക്തരായിട്ടു ദിക്ക്‌പാലരെങ്കിലും

യുദ്ധത്തില്‍ നമ്മോടേവരെതിര്‍ക്കുന്നു

തിരശ്ശീല