ഇത്ഥം മത്വാ ഹനൂമാന്‍ വിരവൊടു ധൃതിമാന്‍ ശിംശപാശാഖതന്നില്‍

സ്ഥിത്വാ ശോകാതുരോഭൂല്‍ തദനു ദശമുഖന്‍ സീതതന്‍ സന്നിധാനേ

രാത്യ്രാമര്‍ദ്ധാര്‍ദ്ധഗായാം അലര്‍ശരപരിതാപാതുരോലംകൃതസ്സന്‍

ഗത്വാ ചൊന്നാനിവണ്ണം മതിമുഖിയിലഹോ കാംക്ഷയാല്‍ തല്‍ക്ഷണേന

 

അത്ര ഭയമുള്ളതിലൊരുത്തനപിവരുമോ

ചിത്രമിതു പങ്‌ക്തിമുഖ രാത്രിഞ്ചരവാസം

 

പങ്‌ക്തിമുഖ മഞ്ചമതില്‍ ബന്ധുരതരാംഗിയവള്‍

ഹന്ത ശയിക്കുന്നതേവള്‍ കിന്തു വൈദേഹിയോ

 

ചാലവേ നിറഞ്ഞുബത നീലമലപോലെ

സ്ഥൂലതരമാകിയൊരു ജാലം സുഖിക്കുന്നു

 

സാധുതര രൂപമിതി നാരിയിവള്‍ തന്നില്‍

വൈധവ്യ ലക്ഷണം കാണുന്നു നൂനം

 

വൈദേഹിയല്ലിവള്‍ സീതാം ന പശ്യാമി

കേവലം മൃഗയിതും ആഹന്തയാമി

 

ശിംശപാമൂലമതില്‍ വാഴുന്ന തയ്യലിവള്‍

സ്വസ്തി ഭവതു തവ മര്‍ക്കടവീര

നിസ്‌തുല വിക്രമ മല്‌ക്കലി മോചന

 

(പ്രവിശ ജവേന പുരീമിമാംപ്രതി

പ്രവിശ ജവേന പുരീം)

 

വിധിശാപാലഹമിഹ വാഴുന്നു

അതിനാല്‍ മോചനം തവ കരഹതിയാല്‍

 

പോകുന്നേനഹം ലങ്കാലക്ഷ്‌മി

സുഖമായ്‌ പോയ്‌ നീ കാണ്‍ക സീതയെ

രാക്ഷസവനിതേ ഇക്ഷണമിഹ തേ

ദക്ഷതയോടൊരു ഗണ്‌ഡമുടപ്പന്‍

പേര്‍ത്തുമിവണ്ണമുരയ്‌ക്കും നിന്നുടെ

ചീര്‍ത്തൊരുടലതടിച്ചുപൊടിപ്പന്‍

പുരമിതു കാണ്മാന്‍ ഗതനഹമൊരുകപി

പരമതി രോഷം നഹി നഹി കുരുതേ

അല്‌പതര രേ മര്‍ക്കട രേ രേ

ശില്‌പം മമ തവ തനുവയികളവന്‍

ആശരനാരിയതാകിയ ഘോരേ

ആശയമതിലതി കുപിതാ നിതരാം
 

(ആരിവിടെ വന്നതാരെടീ)

സീതാമന്വേഷണംചെയ്‌വതിനതിതരസാ ലങ്കയില്‍ പുക്കശേഷം

ലങ്കാ സാ കാമരൂപാ കപിവരനികടം പ്രാപ്യ ഘോരാട്ടഹാസൈഃ

ആരക്താവൃത്തനേത്രാ ഘനതരരദനാ രാവണസ്യാജ്ഞയാലേ

രക്ഷാം കര്‍ത്തും പുരസ്യ ഭ്രുകുടിതകലുഷം തം ഹനൂമന്തമൂചേ

 

ആരിവിടെ വന്നതാരെടാ മൂഢാ

ആരിവിടെ വന്നതാരെടാ

 

രാവണവചസാ പാലിതുമിഹ ഞാന്‍

കേവലമിവിടെ മൃതിയേഗതനായ്‌

ഇത്ഥം പറഞ്ഞു കപിവീരനുടന്‍ ഹനൂമാന്‍

തസ്‌മാന്മഹേന്ദ്രശിഖരാദ്‌ ദ്രുതമുല്‍പപാത

ഗത്വാഥ മാര്‍ഗ്ഗഗതനാം ഹിമവത്തനൂജം

തട്ടീട്ടുടന്‍ തമുരസാ സ തു നിര്‍ജ്ജഗാമ

തതോ ഹനൂമാന്‍ സുരസാമുഖാന്തഃ

പ്രവിശ്യ നിർഗമ്യ ച കര്‍ണ്ണരന്ധ്രാല്‍

നിഹത്യ വേഗാല്‍ സ തു സിംഹികാം താം

വിവേശ ലങ്കാം കപിപുംഗവോയം