സുമതേ ഭൂമിപ കേള്‍ക്ക ദശരഥസുതരിവര്‍

മുനിവരനതുചൊല്ലീട്ടപ്പൊഴേ നിര്‍ഗ്ഗമിച്ചു

ജീവിതത്തിലാഗ്രഹമുണ്ടാകിലോ
കേവലമിതു കേളെടാ!
സാവധാനം വന്നു ഗോധനങ്ങൾ തന്നു ,
ചേവടിത്താരിണകൾ തൊഴുതഥ
സേവകോ ഭവ ഝടിതി മമ യുധി.
പല്ലവി
കല്യനെങ്കിൽ നില്ലെടാ! ഗോകുലചോരാ!
കല്യനെങ്കിൽ നില്ലെടാ.

ഭീഷണികൾ കേൾക്കുമ്പോൾ
ഭയമുള്ള ഭോഷനല്ല ഞാനെടാ
ഭാഷണത്തിലുള്ള ശക്തി പോരിൽ വേണം
ഈഷലെന്നിയേ നിന്നെ യുധി
സുരയോഷമാരുടെ പതിയതാക്കുവൻ
പല്ലവി
വാടാ ഭൂപകീടക വീരനെങ്കിൽ വാടാ!

സുയോധനനിയോഗതോ നിശി സ യോധനാഥോ യദാ
വിരാടനൃപഗോധനം കില മഹാധനം നീതവാൻ
തദാ കലിതസാധനോ ഭടജനൈസ്സഹായോധനേ
രുരോധ സ മഹീപതിഃ പഥിവിരോധിനം സായകൈഃ
പല്ലവി
കല്യനെങ്കിൽ നില്ലെടാ ഗോകുലചോര
കല്യനെങ്കിൽ നില്ലെടാ.
അനുപല്ലവി
തെല്ലുമിഹ മമ മനസി ശൃണു ഭയമില്ല
തവ ചതികൾകൊണ്ടയി ജള!
ചരണം
മണ്ഡലാഗ്രംകൊണ്ടു ഞാൻ നിന്റെ
ഗളഖണ്ഡനം ചെയ്തധുനാ
ദണ്ഡപാണിപുരം തന്നിലാക്കീടുവൻ
ചണ്ഡരിപുമദഖണ്ഡനേ ഭുജദണ്ഡമിതു
ശൗണഡതരമറിക നീ.

ചരണം
ആനതേർ തുരഗാദി മേദുര
സേനയോടു സമേതനായഥ
ഞാനുമൊരുവഴി വന്നു ഗോക്കളെ
യാനയിച്ചീടുവൻ വിരവൊടു
പല്ലവി
കേൾക്കമേ വചനം ത്രിഗർത്തപതേ! പോക
മാത്സ്യേശ്വരഗോക്കളെക്കൊണ്ടാശു വരിക ഭവാൻ.

ചരണം 1
പോർക്കളത്തിൽ മദിച്ചു നമ്മൊടു
നേർക്കുമരികളെയാകവേ, ശിത-
ഗോക്കളെയ്തു ജയിച്ചു വിരവൊടു
ഗോക്കളെക്കൊണ്ടുവന്നീടുവൻ.
പല്ലവി
കൗരവേന്ദ്ര നമോസ്തു തേ! നൃപതേ!
കരമാവ കിം വദ !
കൈരവപ്രിയകുലമണേ ! സുമതേ !