ശ്ലോകം
ഇത്ഥം നീലാംബരൻ തൻ രമണികളോടൊത്തുടൻ രൈവതത്തിൽ
പ്രീത്യാമദ്യം സുപീത്വാ സുഖതരമവിടെ ക്രീഡചെയ്യും ദശായാം
അത്രാസീദ്വാനരേന്ദ്രൻ നരകനുടെ സഖാ തദ്വധാമർഷശാലീ
മത്താത്മാ വീക്ഷ്യരാമം വിവിദനതിഖലൻ ചിന്തചെയ്താനിവണ്ണം

ശ്ലോകം
തദനുസ ബലഭദ്രൻ കാന്തമാരോടുമൊന്നി-
ച്ചതിമദനശരാർത്യാരൈവതം പുക്കു മോദാൽ
മധുരമധുമനോജ്ഞം പായയിത്വാച പീത്വാ
മതിസമമുഖിമാരോടൂചിവാൻ വാചമേവം.

പദം
സത്യസ്വരൂപിതന്‍ മായാശക്തികളറിവാൻ
സിദ്ധന്മാർ വയമപി മുഗ്ദ്ധന്മാരല്ലോ

കഞ്ജനാഭം കലയാഞ്ജനാഭം
അഞ്ജസാ തവ ഭയഭഞ്ജനചതുരം

വിഷ്ണുകരതലരോചിഷ്ണുവാമായുധം
വിഷ്ണുഭക്തവൈരസഹിഷ്ണുവല്ലറിക.

ചെന്താർമാനിനിതന്റെ കാന്തനല്ലാതെ
സന്താപമകറ്റുവാൻ ബന്ധുവാരിഹ തേ?

കേവലാനന്ദരൂപി കേശവൻ നിജപദ-
സേവകജനത്തിനിന്നേവമധീനൻ

ശ്ലോകം
ദധതം കളായകുസുമോപമം ഗളം
നിജവാമഭാഗധൃത സർവ്വമംഗളം
ശരണം ജഗാമ ജഗതാം ശിവശങ്കരം
ശശിഖണ്ഡമൗലിമൃഷിരേഷ ശങ്കരം.

പദം
പാഹി ശംഭോ മയി ദേഹി ശംഭോ
ദേഹികൾക്കു നീയല്ലോ ദൈവമാകുന്നു.

ദുർവ്വാരസുദർശനദൂയമാനമാനസം
ദുർവാസസം പാഹി പാർവതീനാഥ!
 

അവരെയിഹ സമരഭുവി അതിരഭസമൊടു
യമഭവനമതിലാക്കുമെൻ ഭുജധൃതകൃപാണം