അയ്യയ്യോ നീ ചൊല്ലു വേഗാല്‍ സ്വപ്‌നത്തിലെന്തു കണ്ടതും

തയ്യല്‍മണിയാളേ ബാലേ ത്രിജടേ മഞ്‌ജുളാനനേ

ഇത്ഥം തല്‌ക്കാന്തചൊല്ലും മൊഴികളതരികേ കേട്ടുടന്‍ പങ്‌ക്തികണ്‌ഠന്‍

വക്ത്രം താഴ്‌താതീട്ടു പോയി നിജഭവനമതില്‍ ചിത്തജാര്‍ത്ത്യാ സമേതഃ

ക്രൂദ്ധാവേശാത്തദാനിം നിശിചരലലനാ രാവണസ്യാജ്ഞയാലേ

അദ്ധാ ചൊന്നാരിവണ്ണം പരുഷമൊടുടനെ ദാരുണം ഘോരവാചഃ

 

പങ്‌ക്തികണ്‌ഠനോടണവാന്‍ എന്തു സന്ദേഹം

പാരുരണ്ടേഴിനുംനാഥന്‍ പാരം മോഹിച്ചിങ്ങുവന്നാല്‍

അരുതെന്നുരയ്‌ക്കില്‍ നിന്നെ അറുത്തു ഭുജിപ്പനിപ്പോള്‍

മുല്‍ഗരമെവിടെയിവള്‍ മസ്തകം അടിച്ചൊടപ്പൻ

നിൽക്ക നീ ശൂലന്തന്നിലെ ഇപ്പോഴേ കോര്‍പ്പനിവളെ

പങ്‌ക്തികണ്‌ഠ മമ കാന്ത എന്തിവിടെയിപ്പോള്‍

സന്താപം തേടുന്നു ഭവാന്‍ ഹന്ത! ചേരുമോ

കാന്തമാരാം ഞങ്ങളോടും സന്തതം രമിക്കാം

എന്തിവളധികം സുന്ദരിയോതാന്‍

തിരശ്ശീല

ഇത്ഥം പറഞ്ഞു കപിവീരനുടന്‍ ഹനൂമാന്‍

തസ്‌മാന്മഹേന്ദ്രശിഖരാദ്‌ ദ്രുതമുല്‍പപാത

ഗത്വാഥ മാര്‍ഗ്ഗഗതനാം ഹിമവത്തനൂജം

തട്ടീട്ടുടന്‍ തമുരസാ സ തു നിര്‍ജ്ജഗാമ

തതോ ഹനൂമാന്‍ സുരസാമുഖാന്തഃ

പ്രവിശ്യ നിർഗമ്യ ച കര്‍ണ്ണരന്ധ്രാല്‍

നിഹത്യ വേഗാല്‍ സ തു സിംഹികാം താം

വിവേശ ലങ്കാം കപിപുംഗവോയം

വാനരര്‍ ചൊന്ന വാക്യം ജാംബവാന്‍ കേട്ടശേഷം

മാനസേ മോദമോടും വായുസൂനും തദാനീം

മാനയിത്വാ വചോഭിസ്സന്നിധൗ നിന്നുചൊന്നാന്‍

വാനവര്‍ക്കൊത്തവീര കേള്‍ക്ക നീയെന്നിവണ്ണം

 

പവമാനതനൂജ ഹനൂമന്‍ ശ്രൃണു മാമകവചനം

ശുഭമാനസ വീര തവ ജനിമഹിമാനം കേള്‍ക്ക

 

തവമാതാ തയ്യലാളഞ്‌ജന വനമാഗതയായി

പവമാനം കണ്ടു തരുണീ രമമാണാവിരവില്‍

 

ഹനൂമാനിതിപേരും അവിടെത്തവ തന്നതുമറിക

ഇനിമേല്‍ മടിയാതെ ജലനിധി തരണം ചെയ്യണം

 

ഗുഹയില്‍ നാം പോയാല്‍പിന്നെ ദഹനലക്ഷ്‌മണബാണം

നിഹനിക്കും തത്ര നഹി സംശയമിദാനീം

 

രാമകാര്യത്തിന്നായല്ലോ മരിച്ചു ജടായു മുന്നം

കിമപി ഫലം കൂടാതെയായ്‌ നമ്മുടെ മരണം

 

എങ്കിലിനി നാമെല്ലാരും ഇവിടെ മരിക്ക തന്നെ

സങ്കടംകൂടാതെ ദര്‍ഭ വിരിച്ചു ശയിക്ക വേഗാല്‍

അംഗദ ഇളയഭൂപ തുംഗയാമീഗുഹയില്‍

സങ്കടംകൂടാതെ വാഴാം അങ്ങുപോകവൈകിടാതെ

സ്വയംപ്രഭാ മാരുതിവാക്കിനാലെ

തോയം ഫലാദീനുടനേ കൊടുത്തു

നിനായ സര്‍വ്വാനുപരിപ്രദേശം

പ്ലവംഗമാനംഗദനേവമൂചേ

 

വാനരരേ വസന്തകാലം വന്നുവല്ലോ വാനരരേ

 

ഇനിനാമങ്ങു ചെല്ലുമ്പോള്‍

ഹനിക്കും സുഗ്രീവന്‍ നമ്മെ

 

കുടിലാളകസീതയെ കണ്ടീലയിത്രനാളും

വിടപികള്‍ പുഷ്‌പിച്ചല്ലോ ഭൂമരങ്ങള്‍ മുരളുന്നു

 

മന്നവനെന്നോടു വൈരം മുന്നമേയുണ്ടല്ലോ നൂനം

എന്നതിനാലിവിടെനിന്നെങ്ങുമങ്ങുപോകാവല്ലേ

താപസി താരേശമുഖി ധരണിയില്‍ വീരര്‍ തൊഴും

ഭൂപമണി പങ്‌ക്തിരഥനന്ദനരും സീതയുമായി

 

താതനുടെ അരുളാലെ വീതരുജാ വന്നുവനേ

ഹൃതയായീ വൈദേഹികപടത്താല്‍ കൗണപരാൽ

 

തദനു നൃപന്‍ ബാലിയേയും പിതൃലോകം പൂകിച്ചു

ദ്വാദശാത്മജന്‍ തല്‍പുരവും നല്‌കി തദാ

 

സുഗ്രീവന്‍ വചനത്താല്‍ സീതയെയന്വേഷിപ്പാന്‍

വന്നുവയം ജലദാഹാൽ കുഹരമിദം ഗതരായി

 

പൈദാഹം സഹിയാതെ പരവശരാം ഞങ്ങളെ നീ

തയ്യല്‍മണേ പൈദാഹം തീര്‍ത്തങ്ങയയ്‌ക്കേണമേ

ഹരിവര പണ്ടൊരു ദനുജന്‍ സുരതരുണീമാഹൃത്യ

സുരവൈരിമയ കൃതമവര്‍ കുഹരേ വാണിവിടെ

 

അവനെഹനിച്ചഥ മഘവാന്‍ കുഹരമിദംഗതനായി

ഹേമമയം നല്‌കിയതില്‍തദ്വചസാവാണിവിടെ

 

വാനരവീരാ യൂയം കേന ഗുഹാഗതരായി

വാനവര്‍തുല്യന്മാരെചൊല്ലേണമെന്നോടിതിനെ