നിന്നോടിളപ്പെട്ടതിനാലിന്നെനിയ്‌ക്കില്ലവമാനം
മന്നവ തപസ്സു ചെയ്‌വാനിന്നി ഞാന്‍ പോകുന്നു രാമ

ശ്രീരാമനേവമരുള്‍ചെയ്‌തതു കേട്ടുടന്‍ താ-

വില്ലുകുലച്ചുതൊടുത്തൊരു ബാണം

പരിചൊടു നീയെന്നുടെ ചാപത്തെ-
ത്തരസാ കുലയേറ്റീടണമല്ലോ

സത്യമഹോ നീ ചൊന്നതു ഭാര്‍ഗ്ഗവ

ക്ഷത്രിയവംശമശേഷം കൃത്തം

അവള്‍ മമ മാതാവല്ല മുനീന്ദ്ര

വൃദ്ധതരാമൊരു നിശിചരിയെ നീ
തത്ര ഹനിച്ചതു യുക്തമഹോ