ധനാശി
ഏവം മുകുന്ദകൃപയാൽ കൃതകൃത്യനായി-
ത്താവദ്യുധിഷ്ഠിരനഹോ നിജ പത്നിയോടും
വീരാനുജൈശ്ചഹരിണാ നിജമന്ദിരത്തിൽ
സ്വൈരം വസിച്ചൂ രഘുനായകനെന്നപോലെ.

ധർമ്മജാ ഭവാനിന്നു ധർമ്മസൂക്ഷ്മത്തോടെ
കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്കയാൽ ലോകമെല്ലാമേ കന്മഷമകന്നധികം
നിർമ്മലമായ് വന്നിതു
നന്മയിൽ വസിക്ക നീ ജീവ ചിരകാലം
ഭവതു മംഗളം രാജകുലമൗലേ
ഭവതു മംഗളം

ശ്ലോകം
ഭക്താനാം സ്ത്രോത്രമേവം മധുരതരമുടൻ കേട്ടു വൈകുണ്ഠമൂർത്തിഃ
പ്രീത്യാകൈക്കൊണ്ടു സൗമ്യം നിജവപുരധികം കോമളം ശ്യാമളാംഗം
കൃത്വാരാജാഥയാഗം വിധി വദവഭൃഥസ്നാനവും ചെയ്തു മോദാൽ
ഭക്ത്യാ ധർമ്മാത്മജന്മാ തൊഴുതതിവിനയത്തൊടു തുഷ്ടാവശൗരീം.

അഭിനയശ്ലോകം
ഇത്ഥം ചേദീശ പാർത്ഥൗ പ്രഥനമതി രുഷാ ഘോരമായ് ചെയ്യുമപ്പോൾ
തത്രോത്ഥായാശു നാരായണനഥ തരസാ വിശ്വരൂപം ധരിച്ചൂ
ചൈദ്യാധീശം വധിച്ചൂ, ഝടിതി സ ഭഗവാൻ ഉഗ്രചക്രേണ സാക്ഷാൽ
തദ്രൂപം കണ്ടു ഭീഷ്മാദികൾ സുരമുനിഭി സ്തുഷ്ടുവുഃ പൂർണ്ണഭക്ത്യാ.

ഗോപികാജാരനാമിവനെ കാൽ കഴുകിക്കയാലിന്നു
യാഗമദ്ധ്യേ ഭവാന്മാരെ ആകവേ സംഹരിപ്പൻ
(നില്ലുനില്ലെട പാണ്ഡുപുത്രപശോ- പോരിനാളെങ്കിൽ
നില്ലുനില്ലെട പാണ്ഡുപുത്രപശോ)
 

സജ്ജനാതിക്രമംചെയ്യും ദുർജനപ്രൗഢനിന്നെ ഞാൻ
രജ്ജുകൊണ്ടു വരിഞ്ഞിട്ടു തർജനം ചെയ്യുവൻ മൂഢ.
(നില്ലുനില്ലെട ചേദിരാജപശോ- പോരിനാളെങ്കിൽ
നില്ലുനില്ലെട രാജപശോ)
 

വീരനാം ഞാൻ ശിശുപാലൻ
ഭീരുവെന്നോ നിന്റെ പക്ഷം?
പോരിനെന്നോടിന്ദ്രനിന്നും
നേരെ നിന്നീടുമോ മൂഢ?
(നില്ലുനില്ലെട പാണ്ഡുപുത്രപശോ- പോരിനാളെങ്കിൽ
നില്ലുനില്ലെട പാണ്ഡുപുത്രപശോ)

അഭിനയശ്ലോകം
ഇത്ഥം തിമർത്തു ശിശുപാലനുരയ്ക്കുമപ്പോൾ
ഭാവം പകർന്നിതു സഭാതലവാസികൾക്കും
മൗനീമുകുന്ദനതു കണ്ടെഴുന്നേറ്റു പാർത്ഥൻ
കോപം പൊറാഞ്ഞു ശിശുപാലനോടേവമൂചേ.

പദം
ഇത്തരം മൽസ്വാമിതന്നെ ഭർത്സനം ചെയ്യുന്ന നിന്നോ-
ടുത്തരം ചൊല്ലുവാൻ മമ പത്രികളെന്നറിഞ്ഞാലും
(നില്ലുനില്ലെട ചേദിരാജപശോ- പോരിനാളെങ്കിൽ
നില്ലുനില്ലെട ചേദിരാജപശോ)

ശ്ലോകം
ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥേ സധർമ്മാത്മജനഥ വിധിവദ്യാഗമൻപോടു ദീക്ഷി-
ച്ചന്നൊന്നിച്ച ഗ്രപൂജക്കഖിലജനഗുരും കൃഷ്ണമഭ്യർച്ച്യ പീഠേ
ധന്യോസൗ തൽ പദാബ്ജം കനിവൊടു കഴുകിച്ചാശു പൂജിക്കുമപ്പോൾ
വന്നോരുൾക്കോപമോടും സഭയിലതിഖലൻ ചൈദ്യനിത്ഥം ബഭാഷേ.

പദം
ആരെടായീസ്സഭയിങ്കൽ-
ചോരനാമീ ഗോപാലനെ
പാരാതെ കാൽ കഴുകിച്ചു-
പൂജചെയ്തതത്യത്ഭുതം

ആരിവനെ മാനിക്കുന്നു
നാരീജനങ്ങളല്ലാതെ
പാരം പിഴച്ചിതു യാഗം
ഓരോന്നേവം നിനക്കുമ്പോൾ