ഭരത തവ ചൊല്‍വതിനു സംശയം മാനസേ
കരുതിനേനൊരു കാരണേന
പരുഷമതിയായി നിന്മാതാവു രാഘവം
തര്‍ഷമൊടുഗഹനഭൂവിയാക്കി

ഭരതവചനമേവംകേട്ടുടന്‍വ്യാധനാഥന്‍
കരുതിമതിയില്‍മോദംപൌരലോകാനശേഷാന്‍
വിരവൊടുപുളിനാന്താലക്കരെയ്ക്കാക്കിയപ്പോള്‍
ഗുരുതപമൊടുവാഴുംമാമുനിന്തേദദര്‍ശൂഃ

മുനിവരഭരദ്വാജതവചരണപങ്കജം
വിരവോടിഹവന്ദേസമോദം
മനുതിലകനെവിടെവസതിമേ
മാമുനേ! കരണയൊടുവദകാനനാന്തേ

മാനസതാപം ചെയ്യാതെ ജാനകി, നീയിങ്ങു
ജനനികളോടുകൂടെ വസിച്ചീടുക
കാനനത്തിൽ പോയി ഞാൻ വൈകാതെ വരും
മാനിനിമാർ മൗലിമാലികേ പോരൊല്ലായേ
 

മല്ലികാവളർകാർമ്മുകതുല്യരൂപ, കാന്ത,
കല്യ, നിന്നെപ്പിരിഞ്ഞു ഞാൻ വാഴുന്നെങ്ങനെ
പുള്ളിമാനിനെ വഹിച്ച ദേവൻ തന്റെ നല്ല
പള്ളിവില്ലു മുറിച്ചന്നുതൊട്ടു നിന്നെ
എന്നുമേ പിരിഞ്ഞിരുന്നിട്ടില്ലല്ലോ ഞാൻ
കാന്താ, നിന്നെപ്പിരിഞ്ഞിരിക്കയില്ല നൂനം
 

മല്ലമിഴിമാരണിയും മൗലിമാലേ ബാലേ
മല്ലികാമൃദുലദേഹേ, ജാനകി സീതേ
കല്ലുകളും മുള്ളുകളുമുണ്ടരണ്യം തന്നിൽ
അല്ലൽ പാരമുൻടാം ദേവി പോരെല്ലായേ
പല്ലവം പോലുള്ള നിന്റെ പദയുഗളം പാരം
കല്ലുകളിൽ നടക്കയാൽ വാടീടുമല്ലോ
ചന്ദ്രതുല്യമാകും മുഖം സ്വിന്നമാകുമല്ലോ
സുന്ദരി വൈദേഹി ബാലേ പോരവേണ്ടാ
ദന്തികളും കേശരികൾ തരക്ഷുക്കളും തത്ര
സന്തതം സഞ്ചരിച്ചീടും ശാർദ്ദൂലങ്ങളും
കളകളമോടുമേവം കൗണപരും മറ്റു വ്യാളികളും
 

ബാല്യമായനാളുതൊട്ടിട്ടിത്രനാളും നിന്നെ-
ത്തെലുമേ പിരിഞ്ഞു ഞാൻ വസിച്ചില്ലല്ലൊ
വല്ലതെങ്കിലും നീയെങ്ങു പോകുന്നെന്നാലങ്ങു
വില്ലാളികൾമൗലേ ഞാനും പോരും നൂനം
 

സഹജ വീര ലക്ഷ്മണ കോമളാംഗ ബാല
ഗഹനമാം ഗഹനത്തിൽ വന്നിടൊല്ല
ദാഹമൊടു ദേഹപീഡ പാരമുണ്ടല്ലോ
മിഹിരകിരണം കൊണ്ടു വാടീടും ദേഹം.
 

കാകുൽസ്ഥൻ താതവാചാ ജനനികളെ നമിച്ചിട്ടു പോകുന്നനേരം
സാകം പോവാൻ നിനച്ചു ജനനിയൊടു തദാ യാ‍ാത്രച്ല്ലീട്ടുവേഗാൽ
കാർമേഘാഭോഗമാകും സുരുചിരതനുവാം രാഘവേണാനുഗത്വ
സാമോദം മുന്ന്മേതാൻ രഘുവരനെ നമിച്ചങ്ങു സൗമിത്രി ചൊന്നാൻ

ദശരഥസുത, ദേവ, രാമചന്ദ്ര കെൾക്ക
വിശദഗുണനിലയ മമ വചനം
പിശിതാശപിഹിതമാം വിപിനേ നീ പോകിൽ
ആശു ഞാനും കൂടെ വരുമഞ്ജനാഭ!
 

ഹാഹഹാബലേതവഫലംകിമിതിനാല്‍
എത്രനാളുണ്ടഹോപുത്രരില്ലായ്കയാ-
ലെത്തീടുമൊരത്തല്‍ കളയുന്നതനയം
ചിത്രമഭിഷേകമതുചെയ്യിച്ചു കാണ്‍മിതിനു
ചിത്തമതുവെയ്ക്കെടോമത്തഗജഗമനേ
നിങ്ങളെല്ലാര്‍ക്കുമീവനിംഗിതമറിഞ്ഞുടന്‍
മംഗലാകരന്‍ കരുണാപാംഗശീലന്‍
തുംഗരിപുസംഘഹരനംഗജമനോഹരന്‍
തുംഗബലധൈര്യവാന്‍ പങ്കജമുഖന്‍
പുണ്ഡരീകാക്ഷനെ വനത്തിലാക്കീടുവന്‍
കണ്ടവര്‍ മനസ്സിലും ഇണ്ടല്‍ പെരുകും
രണ്ടുവരമുണ്ടതിനുവേണ്ടുവതുകേള്‍ക്കെടോ
കുണ്ഠതയതെന്നിനിനവുണ്ടുതരുവന്‍
കൈകേയിരാമനെ വനത്തിലാക്കീടുവാന്‍
അയ്യോ നിനയ്ക്കൊല്ല കൈതൊഴുതീടാം

ഈരേഴു സമകള്‍ വിപിനേ രാഘവനെ ഓരാതയച്ചീടേണം
പാരാളുവാനുമധുനാമമസുതന്‍ ഭരതനെ നിയോഗിക്കണം