കിർമ്മീരവധം
കോട്ടയത്ത് തമ്പുരാന്റെ ആട്ടക്കഥ.
രംഗം 7 ശാർദ്ദൂലൻ
വിഷ്വദ്രീചീർവിക്ഷിപൻ കീർത്തിരാജീ
ർജ്ജഗ്മേ ചാപഖ്യാതിമുൽഖാതുകാമൈഃ
സഭാജനൈർവ്വിരചിതസത്സഭാജനഃ
പരന്തപസ്സമദിഹിതഃ പരം തപഃ
ചരിഷ്ണുനാ ഖലു മുനിനാചരിഷ്ണുനാ
വനാന്തരേരമത സ പാവനാന്തരേ
ചിത്രം വിചിത്രമീ
ചിത്രം വിചിത്രമീ വൃത്താന്തമൊക്കവേ
പ്രീത്യാ ഗമിക്കുന്നു ഞാന്
ധൂര്ത്തന് ശഠന് കുമതി ദുര്യോധനന് തന്റെ
ദുര്മ്മദമടക്കീടുവന്
(ഭവതു തവ മംഗളം.............)
ശ്ലാഘ്യനാകും
ചരണം 1:
ശ്ലാഘ്യനാകും തവാനുഗ്രഹത്തിനു ഞാന്
യോഗ്യനായ്വരികയാലേ ഭാഗ്യമാഹന്ത മമ
വാഗ്ഗോചരമല്ല വക്തുമിഹ പാര്ക്കിലധുനാ
[ഭവതുദർശനം ഭൂയോപിമാമുനേ ഭവഭീതിപരിമോചന]
ഭവതു തവ മംഗളം
സൌഹിത്യം വ്രജതി ജഗന്മയേ മുരാരൌ
ദുര്വാസാഃ സമജനി തൃപ്തിമാന് സശിഷ്യഃ
സന്തുഷ്ടഃ ശമനസുതം സമെത്യ ഭൂയഃ
പ്രോവാച പ്രതിപദമാശിഷോ വിതന്വന്
പല്ലവി:
ഭവതു തവ മംഗളം ഭാരതമഹീപാല
ഭാസുരശിരോരത്നമെ
അനുപല്ലവി:
ഭാഗ്യാംബുധേ നിങ്കല് വാസുദേവന് തന്റെ
വാത്സല്യമുള്ളതെല്ലാം
ഭാവതദ്ദൃശാ കണ്ടു വിസ്മയം പൂണ്ടു ഞാന്
ഭൂയോപി ജീവ സുചിരം
ചരണം 1:
മന്ദാകിനീജലേ മദ്ധ്യന്ദിനോചിതം
മജ്ജനം ചെയ്തളവിലഹോ
മന്ദേതരം തൃപ്തി വന്നു ഞങ്ങള്ക്കിന്നു
മന്നിലതിമാനുഷന് നീ
രംഗം 6 ദുർവ്വാസാവ്
ദുർവാസാവിന്റെ ഗർവ്വശമനം.
ശ്രുത്വാ ജനാര്ദ്ദനഗിരം ദ്രുപദാത്മജാ സാ
ശ്രുത്വാ ജനാര്ദ്ദനഗിരം ദ്രുപദാത്മജാ സാ
പാത്രേതി സൂഷ്മതരമാശു വിലോകൃശാകം
ആദായ സ്ത്രപമദാന്നരകദ്വിഷേസ്മൈ
ഭുക്ത്വാ തദാത്മനഗരിം പ്രയയൌ മുകുന്ദ:
ശാകം വാ കൃതപാകം
ചരണം 4:
ശാകം വാ കൃതപാകം തരിക
വിശോകം കൃപയാസാകം
നൃഹരേ കരകലിതാരേ
പല്ലവി:
നൃഹരേ കരകലിതാരേ മാമിഹ
ശൌരേ പാഹി മുരാരേ
അനുപല്ലവി:
കായാമ്പൂനിറമായ നിന്നുടെ
മായാ നൂനം അമേയാ
ചരണം 1:
പാത്രം ദിനകരദത്തം പശ്യ
വിവിക്തം ഭോജനരിക്തം
ചരണം 2:
കര്ത്തും തവ ഖലു ഭുക്തിം കിഞ്ചന
ഭക്തന്നഹി നഹി സത്യം