രാമരാമ മഹാബാഹോ! സീതയെയല്ല കൊന്നതു
രാക്ഷസൻ മായാസീതയെക്കൊന്നതല്ലോ രാമചന്ദ്ര!
ഘോരമായവനിനിമേൽ ഒരു യാഗംചെയ്വാൻ പോയി
യാഗവുംകഴിച്ചുവന്നാലാരാലും ജയിച്ചുകൂടാ.
ലക്ഷ്മണനും ഞങ്ങളുമായ് പോയവനെക്കൊല്ലുന്നുണ്ട്
നീയരുളുക മഹാത്മൻ, ആയതിന്നു പോവതിനായി.

ശ്ലോകം
തദനു വിബുധശത്രുഃ പശ്ചിമേ ഗോപുരാന്തേ
രഥമൊടുമഥ യാതോ മായയാം സീതയോടും
പവനജനികടം പാപ്യാശു കൃത്താം ചകാര
തദനു ഹൃദയശോകാൽ ചൊല്ലിനാൻ വായുസൂനു

പദം
ജാനകീ നീ ഹതയായോ മാനിനീമൗലിരതമേ!
രാമജായേ, രാമാകാരേ രാജമാനാനനേ, ദേവി
രാമനോടു ചെന്നിതെല്ലാം എങ്ങനെ ഞാൻ പറയുന്നു!
(ശ്രീരാമനോട്)
രാമ, രാവണതനയൻ സീതയെ ഹനിച്ചു തത്ര
കിമപി ഫലമില്ലാതെയായിതല്ലോ യത്നമെല്ലാം.

ശ്ലോകം:
തദനു പവനപുത്രൻ ചെന്നുപുക്കദ്രിവര്യം
കരമതിൽ വിരവോടും കൊണ്ടുവന്നു മഹാത്മാ
മദനസദൃശരൂപൗ രാഘവൗ സൈനികാശ്ച
വ്യസനരഹിതരായീ മോദമാപുശ്ച സർവേ.

പദം :
വാനരവീരരിദാനീം കൈയിൽ മാനമൊടുല്ക്കകളേന്തി
കൗണപനാഥൻപുരിയേയിപ്പോൾ ചുട്ടുനശിപ്പിക്കേണം
ഗോപുരവാതിലിലെല്ലാമിപ്പോൾ സപദി കപീശ്വരർ ചെന്ന
പുക്കു ദുർമ്മദനാകുമിവന്റെ പുരം ചുട്ടു നശിപ്പിക്കേണം

രാക്ഷസൻ:
മുദ്ഗരമിതു നിന്നെക്കൊലചെയ്തിട്ടിക്കൊലഭൂമിയിലാക്കാം.

നീലൻ:
മുദഗതിയും നിന്നുടെ മസ്തകം മൽക്കരഹന്തിയാൽ പൊടിയാക്കി

രാക്ഷസൻ:
നീല, തവാരസി ശരവർഷത്തെ ചേലൊടു ഞാനിഹ ചെയ്തീടുന്നേൻ

ഹനുമാൻ:
ശരവർഷംചെയ്തീടും നിന്നെ പരിചൊടു കാലനു നല്കീടാണ

രാക്ഷസൻ:
മാരുതനന്ദന നിന്നുടെ മാറിൽ ശക്തിയെ ഞാനിഹ താഡിക്കാൻ

ഹനുമാൻ:
ശക്തിയെ നെഞ്ചിലയച്ചൊരു നിന്റെ മാറിൽക്കരഹതിചെയ്തീടുന്നേൻ

രേരേ പാപ ദുരാത്മൻ!
അവനിരുഹത്താൽ നിന്നെയെറിഞ്ഞിഹ ദേവാന്തക കൊലചെയ്തവൻ.

മത്തോന്മത്തരുനിങ്ങളിരുവരുമവ-
ക്കത്തൽ വരാതെ പോയിക്കാത്തുകൊൾവിൻ

പരിതാപമെന്തിന്നു മനതാരിൽ
നീ കരുതുന്നു ജനക മഹാമതേ കേൾ
വിരവോടു ചെന്നു ഞങ്ങൾ  രാമനെയും മറ്റു
പെരുതായിക്കാണുന്ന സേനകളേയും
ശരമാരി ചെയ്തുടൻ കാലന്നു ഞങ്ങൾ
പരിചോടു നൽകുന്നുണ്ടു കണ്ടുകൊൾക

പോരിന്നു നീപോക ജവേനസു-
വീരന്മാരാകിയ പേർകളോടും
ഒരുനാളുമൊരുവനെന്നോടിവണ്ണമേതു
മൊരുനേരവും ചെയ്തുവില്ലയല്ലോ
അരിയായി വന്നതൊരു രാമനാലെ  ഇന്നു
പരിതാപമുണ്ടായി മനതാരിൽ

ഐന്ദ്രമസ്ത്രമയച്ചു നിൻ കയ്യും സാലത്തോടു
ദൂരവേ മുറിച്ചെറിയുന്നുണ്ടു
അർദ്ധചന്ദ്ര ബാണം രണ്ടു കൊണ്ടു
കാൽകൾ രണ്ടും ദൂരവേ മുറിച്ചെറിയുന്നുണ്ടു
ഐന്ദ്രമാകുമസ്ത്രം കൊണ്ടു നിന്റെ
മസ്തകവും ദൂരവേ മുറിച്ചെറിയുന്നുണ്ടു

ബാഹുവൊന്നു പോയല്ലോ എനിക്കു
ഇഹ നിൽക്കും സാലത്തെപ്പറിച്ചെറിവേൻ ഞാനും