ശക്കോധം ളഖ്ഖശീ ശാ ശദമഹതണയേണാഹവേ 

ളൂണണാശാ വഖ്ഖോയാ വിഖ്ഖളന്തീ 

ളുഹിളമണികയാളംബഘോളന്തമാളാ

വിഖ്ഖോഹന്തഥ കാദൂണയവിവിഹമദോണിഗ്ഗദാ 

ഭഗ്ഗകാമാ വിക്കോശന്തീ വുളുവാ ഭണയി ണിയദശം ഭൂശുയം ഭീഷ്ണാംഗീ

നികൃത്തകുചനാസികാം നിശിചരീം നിരസ്യാനനാ

നിരുദ്ധമമരാംഗനാനികരമഞ്ജസാ മോചയൻ

നിവൃത്ത്യ സമരാങ്കണാൽ സ ഖലു നിർജ്ജരേന്ദ്രാത്മജോ

നിപത്യ ചരണേ പിതുർന്നിഖിലമേതദാവേദയൽ

 

ക്രീഡന്തമാലോക്യ സുരാധിനായകം

നിജാംഗനാഭിസ്സമമാത്തകൗതുകം

സാ നക്രതുണ്ഡീ നരകപ്രചോദിതാ

പ്രകാലയാമാസ തദാപ്സരോഗണാൻ

 

ക്രൂരയാകുന്ന നക്രതുണ്ഡി ഘോരദംഷ്ട്രാ ഭീഷണാ

വീരവൈരികുലത്തെ വിരവിൽ സംഹരിക്കുന്ന ദാനവീ!

കൊടിയ നരസുരന്മാരെക്കൊന്നു കടുനിണങ്ങൾ കുടിപ്പവൾ

വടിവൊടു നല്ല കേസരികളെ നെടിയകാതിലണിഞ്ഞവൾ

കനൽമിഴിരണ്ടുമതിഭയങ്കരം ഘനസദൃശനിനാദവും

കനത്ത് ജാനുയുഗങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ കനക്കെ ഭീതിവളർന്നിടും

മന്ദം‌മന്ദമിന്ദ്രപുരേ നന്ധിയോടവൾ ചെന്നുടൻ

അത്രഭയമുണ്ടെന്നാകില്‍ ശത്രുവുമല്ലിനി മേലില്‍

മത്തനായിപ്പോയീടാതെ പത്തനെ വാഴ്ക
 

 

തിരശ്ശീല

തപ്തസ്വര്‍ണ്ണസുവര്‍ണ്ണസന്നിഭനിഭം നാനാ വിഭൂഷാഞ്ചിതം

രക്തശ്മശ്രുവിലോചനം ശശികലാമാലാഭദംഷ്ട്രാന്വിതം

ദൃഷ്ട്വാധോഭുവി തര്‍പ്പയന്തമുദകേനാംഭോധിതീരേ തദാ

നിര്‍ദ്ദിശ്യാംഗുലിനാ ദശാനനമിതി പ്രോചേ മുനിര്‍ന്നാരദഃ

ലങ്കാനാഥേ തദനു ച മുനീന്ദ്രേണ ഗന്തും പ്രവൃത്തേ

ലങ്കാരക്ഷാകരണവിധയേ കൽപ്പിതാ വിശ്വധാത്രാ

ലങ്കാലക്ഷ്മീ രുചിരരജനീചാരിണീ ഗാത്രവസ്ത്രാ-

ലങ്കാരാദ്യാ വിവധമിതി സാ ചിന്തയാമാസ ചിത്തേ

 

വിത്തനാഥനിവിടെ വസിച്ചനാ-

ളെത്രയുമുണ്ടെനിക്കു സുഖമഹോ!

ഇത്രസൗന്ദര്യമുള്ളോരു നാരിമാ-

രിത്രിലോകത്തിലില്ലെന്നു നിർണ്ണയം

ഇപ്പോഴത്തെ സ്വരൂപം നിനയ്ക്കിലോ

ഇപ്രകാരമൊരുത്തിയുമില്ലഹോ

ദുർഭഗമാരാം രാക്ഷസസ്ത്രീകളോ-

ടെപ്പോഴുമുള്ള സംസർഗ്ഗകാരണം

ബന്ധിപ്പതിന്നൊരു താമസം വേണ്ട

ചിന്തിക്കിലെന്തൊരു സന്ദേഹം !

പംക്തികണ്ഠ ! നിങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ വിചാരിച്ചാല്‍

എന്തുകൊണ്ടൊക്കുന്നു ധിക്കാരമല്ലയോ ?

ആയാന്തമേവമരവിന്ദഭവസ്യപുത്രം

ആലോക്യതാപസവരം സ തു രാക്ഷസേന്ദ്ര:

ആനീയചാവിരഭിപൂജ്യ സുഖാസനസ്ഥം

ആധായ സാധുരചിതാഞ്ജലിരേവമൂചേ

ശ്രീനാരദ: കപിവരായ നിവേദ്യവൃത്തം

ശ്രീകാന്തപാര്‍ഷദവരം രജനീചരേന്ദ്രം

സംബോധയന്‍ ജയജയേതി നുതിച്ഛലേന
സുസ്മേരചാരുവദന: സമവാപ ലങ്കാം

 

ജയ ജയ രാവണ ലങ്കാപതേ
ജയ ജയ നക്തഞ്ചരാധിപതേ

പംക്തികണ്ഠ മമ മൊഴി കേള്‍ക്ക ബന്ധുരഗുണനിലയ !

 

ചെന്താര്‍ബാണതുല്യ, കാന്ത, നിന്‍ മൊഴി കേട്ടു

സ്വാന്തേ മേ വളരുന്നു സന്തോഷമധികവും

 

ദുര്‍വ്വാരമായ തവ ദോര്‍വ്വീര്യശങ്കയാലേ

ഗീര്‍വ്വാണതരുണിമാര്‍ സര്‍വ്വമെന്നെകണ്ടാല്‍
 

ഉര്‍വ്വശിയാദികളും ഗര്‍വ്വലജ്ജ വിട്ടു

ഉര്‍വ്വീതലത്തില്‍ വീണു നിര്‍വ്യാജം കൂപ്പുന്നു