ദക്ഷന്‍ ആ കന്യകയെ തന്റെ മറ്റുപുത്രിമാരെപ്പോലെത്തന്നെ വാല്‍സല്യത്തോടെ വളര്‍ത്തി. അവള്‍ക്ക് സതി എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തു. അവള്‍ സകലകലകളിലും കഴിവുള്ളവളായി. കുട്ടിക്കാലം മുതലേ ശ്രീപരമേശ്വരനെ മനസാ വരിച്ച സതി അദ്ദേഹത്തെ ഭര്‍ത്താവായി ലഭിക്കാന്‍ തപസ്സാരംഭിച്ചു.

വളരെപ്പുത്രിമാരുണ്ടെന്നാകിലും മമ
വാത്സല്യമിത്ര തോന്നീലാരിലും
വളരുന്നു മോദം മനതാരിലും-ഇന്നു
മാന്യയായ് വന്നേന്‍ മൂന്നുപാരിലും

പങ്കം പോക്കുന്ന കാളിന്ദിയില്‍ മുഴുകി മുദാ പത്മപത്രേ വിളങ്ങും
ശംഖം തന്‍ കൈക്കലാക്കുന്നളവിലതുമഹോ കന്യകാരത്നമായീ
ശങ്കിച്ചൂ ശങ്കരസ്യ പ്രണയിനി മകളായ് വന്നു ഭാഗ്യാലെനിക്കെ-
ന്നങ്കേ ചേര്‍ത്തിട്ടു പത്ന്യാ പ്രണയപരവശന്‍ ദക്ഷനിത്ഥം ബഭാഷേ

പല്ലവി

അനന്തജന്മാര്‍ജ്ജിതമാം അസ്മല്‍ പുണ്യഫലം
അനവദ്യകന്യാരൂപം കാണ്‍ക നീ
അനുപല്ലവി

മനംതന്നില്‍ കൃപയില്ലേ സ്തനമെന്തേ നല്കീടാത്തൂ?
മഹിളാമാന്യേ അതിധന്യേ
ചരണം 1

യമിനാം പ്രവര: കദാപി പുണ്യാം
യമുനാം സ്നാതുമനാ ഗത: പ്രഭാതേ
അമനാക്കമനീയതാം തദീയാം
പ്രമനാ വീക്ഷ്യ സ വിസ്മയം ജഗാഹേ.  
 
പല്ലവി
കണ്ണിണക്കാനന്ദം നല്‍കീടുന്നൂ പാരം
കാളിന്ദീനദി സാമ്പ്രതം
അനുപല്ലവി
എണ്ണമറ്റുള്ള നല്ലോരേതല്‍ ഗുണങ്ങളെല്ലാം
വര്‍ണ്ണിപ്പാനാവതല്ല കുണ്ഡലീശനു പോലും
ചരണം 1
ഞാനെന്നുടലിലഭിമാനം വെടിഞ്ഞു പര-
മാനന്ദാകാരമാനസന്മാര്‍,
നാനാമുനികള്‍ വന്നു സ്നാനവും ചെയ്തുചെമ്മേ
ധ്യാനം പൂണ്ടിഹ തീരകാനനേ വാഴുന്നഹോ
ചരണം 2
നളിനങ്ങളളിവൃന്ദമിളിതങ്ങള്‍ കാന്തമാര്‍ത-

ഒരികല്‍ ദക്ഷന്‍ പത്നിയായ വേദവല്ലിയോടു കൂടി കാളിന്ദിയില്‍ കുളിക്കാനായി പോയി. പുണ്യ നദിയായ കാളിന്ദിയുടെ ഭംഗി കണ്ടാസ്വദിക്കുകയും അതില്‍ ഇറങ്ങി സ്നാനം ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. അപ്പോള്‍ ഒരു താമരയിലയില്‍ ഒരു ശംഖ് ഇരിക്കുന്നതുകണ്ട ദക്ഷന്‍ അതുകയ്യിലെടുത്തു. പെട്ടെന്ന് അത്‌ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയായിത്തീര്‍ന്നു. വളരെ സന്തോഷത്തോടെ ദക്ഷന്‍ അവളെ സ്വീകരിക്കുകയും തന്റെ പുത്രിമാരില്‍ ഒരുവളായി വളര്‍ത്തുകയും ചെയ്തു.

ചരണം 1

സന്തോഷം തേ മനതാരില്‍  സാദരം ചെയ് വതിനല്ലോ
സന്തതം ഞാന്‍ വാഞ്ഛിക്കുന്നു ചാരുമൂര്‍ത്തേ കാന്താ.
ചരണം 2

ഭര്‍ത്തൃപാദസേവയല്ലോ  പത്നിമാര്‍ക്കു പരം ധര്‍മ്മം
അത്ര നിന്റെയാജ്ഞ കേള്‍പ്പാനാസ്ഥയാ വാഴുന്നേന്‍.
ചരണം 3

കാമുകമുഖേന്ദു കണ്ടാല്‍ കാമിനീ ചകോരിയിങ്ങു
താമസിച്ചു നിന്നീടുമോ താമരസനേത്രാ.
 

ശ്ലോകം

ശ്യാമാം സോമാഭിരാമദ്യുതിമുഖലസിതാം താരഹാരാതിരമ്യാം
കാമോല്ലാസാനുകൂലാം കുവലയബഹളാമോദസൌഭാഗ്യദാത്രീം
ശ്രീമാനാലോക്യ ദക്ഷസ്സരസമുപഗതാമേകദാ ജാതരാഗ-
പ്രേമാനന്ദാകുലാത്മാ പ്രഹസിത വദനാം പ്രേയസീം വ്യാജഹാര

പല്ലവി

പൂന്തേന്‍വാണീ ശൃണു മമ വാണീ
പൂവണിഘനവേണീ

അനുപല്ലവി

കാന്തേ സമയമഹോ രമണീയം
കനിവൊടു വിലസുന്നു രജനീയം

ചരണം 1

കണ്ടാലും ശശിബിംബമുദാരം
കണ്ഠേ കാളജടാലങ്കാരം
തണ്ടാര്‍ബാണ മഹോത്സവ ദീപം
തരുണി നിരാകൃതതിമിരാടോപം

ചരണം 2

ദക്ഷനും പത്നിയായ വേദവല്ലിയും തമ്മിലുള്ള പ്രേമസല്ലാപ രംഗമാണ് ഇത്.

ശ്ലോകം
അംഭോജാസനനന്ദനസ്സുരജനൈര്‍ജ്ജംഭാരി മുഖ്യൈസ്സദാ
സംഭാവ്യ: സുകൃതീ കൃതീ ശ്വശുരതാം ശംഭോരിഹ പ്രാപ്തവാന്‍
ദക്ഷോ നാമ പുരാ കിലകലാദക്ഷ: പ്രജാനാം പതിര്‍ -
ല്ലക്ഷ്മീശാഭിമതോ ഗുനൈരനുപമൈരാസീദസീമദ്യുതി:

നിലപ്പദം
ഭാഗധേയ വാരിരാശി ഭാസുരശരീരന്‍
യോഗമാര്‍ഗ്ഗ വിശാരദന്‍ യോഗശാലി വീരന്‍

സാധുലോക ചിന്താമണി ചാരുതശീലന്‍
ബാധിതവിരോധിജാലന്‍ ബന്ധുജനപാലന്‍

നര്‍മ്മ കര്‍മ്മ പരായണന്‍ താപസമാനിതന്‍
നിര്‍മ്മലമാനസനവനന്‍ നീതിമാന്‍ വിനീതന്‍

വേദശാസ്ത്രാദികോവിദന്‍ വേദവല്ലീജാനി
മേദുരകല്യാണം വാണു മോദമോടു മാനീ