പല്ലവി
ശങ്കര ജയ ഭഗവന്‍ ഭവല്പദപങ്കജമിഹ വന്ദേ
അനുപല്ലവി:
കിങ്കരനായിടുമെന്നാലധുനാ കിങ്കരണീയമതരുള്‍ ചെയ്യേണം
ചരണം1:
ദനുജാദിതിതനുജാഖില മനുജാദി ഭുവനജാന്‍
ഗിരിശ! നിങ്കലരിശമുള്ളവരെയിഹ
കണ്ടുകൊള്‍ക കൊണ്ടുവരുവനചിരാല്‍
ചരണം2:
സ്ഥലമാം കടല്‍ , വിലമാം ഗിരി, ജലമാം ക്ഷിതിതലവും
അടിയനോര്‍ക്കിലുടനശേഷജഗദപി
തടവതില്ല ഝടിതി പൊടിപൊടിപ്പന്‍ .
ചരണം3:
പുരശാസന വരശോണിത-
പരിശോഭിതപരശോഹര
ഗിരീശ കുരു നിദേശമെന്തധുനാ മയാ-
 വിധേയമായതീശ്വര.

ശിവന്റെ കോപാഗ്നിയില്‍ നിന്നും ഉണ്ടായ വീരഭദ്രനും ഭദ്രകാളിയും ശിവനുമുമ്പില്‍ വന്നു വണങ്ങുന്നു. എന്താണ് ചെയ്തുതരേണ്ടത്‌ എന്ന് വീരഭദ്രന്‍ ശിവനോട് ചോദിക്കുന്നു. ദക്ഷന്റെ യാഗശാലയില്‍ പോയി അഹങ്കാരിയായ ദക്ഷനെ കൊന്നുവരാന്‍ ശിവന്‍ ആജ്ഞാപിക്കുന്നു. ദേവന്മാരെയും മഹാര്‍ഷിമാരെയും വധിക്കരുതെന്നും ശിവന്‍ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്നു.

തത്ക്കാലോദ്യത്പ്രകോപത്രിപുരഹര ലലാടാക്ഷിരൂക്ഷാഗ്നിജാതോ
ബിഭ്രദ്ദോര്‍ഭിര്‍മഹത്ഭിസ്ത്രിശിഖമുഖ മഹാശസ്ത്രജാലാന്യഭീക്ഷ്ണം
രുദ്രാണീസൃഷ്ടയാദ്രിപ്രതിഭടവപുഷാ ഭദ്രകാള്യാ സമേതോ
രൌദ്രാത്മാ വീരഭദ്ര: പ്രളയഘനരവോരുദ്രമിത്യാചചക്ഷേ

സന്താപമരുതരുതേ ചെന്താമരേക്ഷണേ തവ
സന്തോഷം വരുത്തുന്നുണ്ടു ഞാന്‍
വൈകാതെ മദദന്താവള രാജഗമനേ!
അനുപല്ലവി:
അന്തരമില്ലിതിനന്തകരിപു തവ
ചിന്തിതഘടനേ സന്തതകുതുകീ

ചരണം1:
കൊണ്ടല്‍‌വേണീ നിനക്കുള്ളില്‍ കുണ്ഠിതമുണ്ടാമെന്നോര്‍ത്തു
മിണ്ടാതെ കണ്ടിങ്ങു വാണു ഞാന്‍
കണ്ടുകൊള്‍ക  തല്‍ കണ്ഠകൃന്തനം ചെയ്യിപ്പിപ്പന്‍
പ്രഥമഗണാനലനടുവതിലവനൊരു
തൃണമിവ സപദി പതിപ്പതു കാണ്ക‍

ശ്രുത്വാ പിതുശ്ശ്രുതിവിരോധി വചസ്തദാ സാ
ഗത്വാ സതീ രജതഭൂമിധരം ജവേന.
നത്വാ ഹ്രിയാ ഹൃദി ഭിയാപി രുഷാ ശുചാ ച
സ്ഥിത്വാ പുര: പുരഹരം ഗിരമിത്യു വാച

പല്ലവി
തിങ്കള്‍ മൌലേ! കേള്‍ക്ക വാചം ദേവദേവ മേ!

അനുപല്ലവി:
എങ്കലുള്ളോരപരാധം എല്ലാം നീതാന്‍ സഹിക്കേണം

ചരണം1:
“മാനനീയം തവവാക്യം മാനിയാതെ പോക മൂലം
മാനഭംഗം വന്നിവണ്ണം മാമക വല്ലഭ ശംഭോ”

ചരണം2:
“ഹന്ത താതനെന്റെ മാനഹാനി ചെയ്തതിനില്ലാര്‍ത്തി
നിന്തിരുവടിയെക്കൂടെ നിന്ദിപ്പതു സഹിയാ ഞാന്‍

ദക്ഷന്റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ട ദു:ഖിതയായ സതി കൈലാസത്തില്‍ തിരിച്ചെത്തി പരമശിവനോട് സങ്കടമുണര്‍ത്തിക്കുന്നു.  ശിവന്‍റെ വാക്കുകള്‍ മാനിക്കാതെ പോയത് കാരണം അവമാനം ഉണ്ടായെന്നും ഇനിമുതല്‍ ദക്ഷന്‍ തന്റെ പിതാവല്ല്ലെന്നും ദക്ഷനെ വധിക്കാനുള്ള നടപടി ഉടന്‍ എടുക്കണമെന്നും സതി ശിവനെ അറിയിക്കുന്നു. പരമശിവന്‍ സതിയെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നു. താമസിയാതെ ദക്ഷനെ വധിക്കുന്നുന്ടെന്ന്‍ പറഞ്ഞ് സതിയെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്നു. പിന്നീട് കോപത്തോടെ തന്റെ മൂന്നാം തൃക്കണ്ണില്‍ നിന്ന് വീരഭദ്രനേയും ഭദ്രകാളിയേയും സൃഷ്ടിക്കുന്നു.

ഇത്തരം മദമോടു നിന്നുട-
നുത്തരം പറയുന്ന നിന്നെ
സത്വരം ഭൃത്യരെക്കൊണ്ടു പു-
റത്തിറക്കുവനെന്നതറിക നീ
 

അഷ്ടമൂര്‍ത്തിയെ നിന്ദ ചെയ് വതു
കഷ്ടമെന്തിതു തോന്നിയതു ഹൃദി ?
വിഷ്ടപേശ- വിരോധമിഹ തവ
ദിഷ്ട ദോഷ- വശേന വന്നിതു.
പല്ലവി
താത! ദുര്‍മ്മതി നല്ലതല്ലിതു തേ.
കേള്‍ക്ക മേ വചനം താത.

യജ്ഞാലോകനകൌതുകാല്‍ സ്വയമനാദൃത്യൈവ പത്യുര്‍ഗ്ഗിരം
പ്രസ്ഥായ പ്രമഥൈസ്സമം നിജപുരീമഭ്യാഗതാം താം സതീം
ദൃഷ്ട്വാ ഹൃഷ്ടസുരാംഗനാഭിരഭിതോ ജുഷ്ടാം സ ദക്ഷോധികം
രുഷ്ടോ ഘൂര്‍ണ്ണിത ദൃഷ്‌ടി നിഷ്‌ഠുരതരം വ്യാചഷ്ട ദുഷ്ടാശയ:

പല്ലവി
യാഗശാലയില്‍ നിന്നു പോക ജവാല്‍
ഭൂതേശദയിതേ !
യാഗശാലയില്‍ നിന്നു പോക ജവാല്‍ .
അനുപല്ലവി
ആഗമിപ്പതിനാരു ചൊന്നതു
ഹന്ത, നിന്നൊടു കുടില ശീലേ !
ചരണം 1
പ്രീതി നിന്നിലെനിക്കു നഹി, ഗത-
നീതിയാം തവ പതിയിയില്‍ നിന്നൊരു
ഭീതി തെല്ലുമതില്ല നിന്നുടെ
താതനും ഞാനല്ല സമ്പ്രതി.
 

ശിവന്‍ പറഞ്ഞത് അനുസരിക്കാതെ സതി യാഗം കാണുന്നതിനായി ദക്ഷന്റെ യാഗ ശാലയില്‍ എത്തി. സതിയെ കണ്ടു കോപം പൂണ്ട ദക്ഷന്‍ കോപത്തോടെ ശിവനെ നിന്ദ ചെയ്യുകയും സതിയോട് പോകാന്‍ ആജ്ഞാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ശിവനെ അപമാനിക്കരുതെന്ന സതിയുടെ വാക്യം ചെവിക്കൊള്ളാതെ ദക്ഷന്‍ സതിയെ യാഗശാലയില്‍ നിന്നും പുറത്താക്കി. വളരെ ദു:ഖത്തോടെ സതി യാഗശാലയില്‍ നിന്നു പോയി.